👤 عبدالحسین کارگری، هنرمند سبزواری و آشنا به آیین های مذهبی غرب خراسان:
🔹فرد دیگری که “چاووش” خوانده می شود و بر بالای نخل نشسته، اشعاری مرتبط با قیام و شهادت سیدالشهدا و حماسه عاشورا را، با نوای خوش می خواند و مردم عزاداری که در اطراف همراه با نخل حرکت می کنند، پیوسته صلوات می فرستند.
🔹هر یک از افراد زیر نخل، دارای فردی جایگزین هستند و افرادی با جلیقه هایی مخصوص، این نخل را حمل می کنند و در حین حرکت زمانی که احساس خستگی کردند، با گفتن “یا الله” جای خود را با دیگری، عوض می کنند.
🔹اندازه نخلها بسته به وسعت شهر یا روستا، فرق می کند و بنا به قدمتشان، هر ساله مرمت می شوند و بزرگترین نخل غرب خراسان، نخل آهنی “مزینان” است که هرساله طی ایام محرم، در شهرستان داورزن به حرکت درمی آید و ۸۰ نفر زیر آن، جای می گیرند.
🔹دومین نخل بزرگ غرب خراسان، نخل چوبی روستای “ایزی” سبزوار است که ۴۰ نفر آن را، حمل می کنند. سوگواران حسینی با اشک و اندوه، نخل ها را حمل کرده و در اماکن متبرکه و بین دسته های عزاداری و مساجد، این نخل ها را می چرخانند./ ایرنا
🔺ادامه دارد
🆔 @Asrsabzevar