🔹در ۶ شهرستان دیار سربداران، در گذشته چون ماه مبارک رمضان به نیمه می رسید، مردم از آن شب به عنوان شب کاتل یا کتل (به معنای کوه) یاد می‌کردند. در این شب زنان نوعی نان روغنی که متشکل از روغن حیوانی، سبزی مخصوص، ادویه، پیاز، گوشت قورمه بود را، تهیه می‌کردند.
🔹فلسفه این مراسم آن بود که معتقد بودند ماه رمضان مانند کوهی است که تا شب پانزدهم، نیم آن را (که سربالایی کوه بوده است) رفته‌اند و با این غذای مقوی، بقیه آن را که اتفاقا سرازیری کوه است، راحت‌تر طی خواهند کرد و از شب پانزدهم به بعد، به اصطلاح از کوه پایین می‌آمدند.
🔹بزرگترها که روزه می‌گرفتند، به مزاح به بچه‌های کوچک می‌گفتند که امشب می‌خواهیم به سر کوه برویم و چه کودکان ساده‌دلی که تا نیمه‌های شب، بیدار می‌ماندند تا با پدر و مادر خود به سر کوه بروند اما به دلیل کمی سن، عاقبت به خواب می‌رفتند.
🔹صبح هنگام والدین به آنها می گفتند که خواب ماندید و شما را با خود نبردیم. پس از نان روغنی‌های مانده از شب به آنان می‌دادند و می گفتند که آنها را، از بالای کاتل آورده‌اند و این خردسالان به گریه از والدین خود قول می‌گرفتند که سال دیگر، آنها را نیز ببرند و کو تا سال بعد که آدمی به امید زنده است./ آوای فرید
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
🔰بزرگترین مجموعه خبری غرب خراسان
@asrsabzevar
