🔹محمود دولت‌آبادی نویسنده، نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویس ایرانی، ۱۰ مرداد ۱۳۱۹ در دولت‌آباد سبزوار متولد شد. کودکی و نوجوانی او، با تحصیل و کارهایی مانند کفاشی، سلمانی و کارگری در روستا، سپری شد. آقای رمان ایران پس از پایان تحصیلات مقدماتی، به سبزوار رفت و به مشاغل گوناگون پرداخت. سپس به مشهد رفت و در آنجا، با سینما و نمایش آشنا شد.
🔹دولت آبادی سال ۱۳۳۸ به تهران رفت و در این دوران، مشاغل دیگری نظیر حروفچین چاپخانه، سلمانی کشتارگاه، رکلاماتور برنامه‌های تیاتر، سوفلور کنترلچی سینما، ویزیتور روزنامه کیهان و…، را بر عهده گرفت. وی در اوایل دهه ۴۰، بصورت جدی با تئاتر آشنا شد و ۶ ماه نظری و ۶ ماه هم عملی، درس تئاتر خواند و در این دوره، شاگرد اول شد. هجرت سلیمان، دیدار، تنگنا، سفر و روزگار سپری‌شده مردم سالخورده، برخی از آثار وی می باشند.
🔹این ادیب برجسته غرب خراسان، در نمایش‌های “شب‌های سفید داستایوسکی”، “قرعه برای مرگ” اثر «واهه کاچا»، «اینس مندو»، «تانیاً» نگاهی از پل اثر آرتور میلر و آثار بهرام بیضایی و اکبر رادی بازی کرد و سپس به گروه هنر ملی پیوست. دولت آبادی در دهه ۴۰ به نویسندگی پرداخت؛ اولین داستان او به نام «ته شب» سال ۱۳۴۱ در مجله‌ای در تهران منتشر شد. او یکی از شناخته‌شده‌ترین نویسندگان ادبیات داستانی ایران، بشمار می‌رود.
🔹وی زندگی و رنج روستانشینان را، به زیبایی توصیف می‌کند و فقر و ناآگاهی، از اصلی‌ترین موضوعاتی است که در آثار او، استفاده شده است. دولت آبادی تا سال ١٣۵٣، روی صحنه حضور داشت. آخرین تئاتری که آقای رمان ایران در آن بازی کرد، نمایش «در اعماق» نوشته ماکسیم گورکی بود، که اجازه نیافت نقش خود را در سنگرود قزوین بر روی صحنه اجرا کند و یک شب پیش از آخرین شب اجرای نمایش بازداشت و زندانی شد.
🔹کلیدر، بلندترین رمان ایرانی و حاصل ۱۵ سال تلاش دولت‌آبادی برای خلق این اثر است که در ۱۰ جلد و سه هزار صفحه نوشته شده است. از تمبر یادبود محمود دولت‌آبادی، همزمان با هفتاد و چهارمین سالگرد تولد وی، در سبزوار رونمایی شد. محمود دولت آبادی پس از انقلاب، دبیر سندیکای تئاتر شد. آثار وی تاکنون به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، سوئدی، چینی و عربی، ترجمه شده است.
🔹از آثار او می‌توان به «روزگار سپری شده مردم سالخورده»، «تنگنا (نمایشنامه)»، «هجرت سلیمان»، «ازخم‌چنبر»، «مرد»، «آهوی بخت من گزل»، «روز و شب یوسف»، «ما نیز مردمی هستیم»، «سلوک»، «لایه‌های بیابانی»، «عقیل، عقیل»، «گاواره‌بان»، «ناگریزی و گزینش هنرمند (مجموعه مقاله)»، «سفر»، «اتوبوس»، «آن مادیان سرخ‌یال»، «کارنامه سپنج (مجموعه داستان و نمایشنامه)»، «ققنوس»، «باشبیرو (نمایشنامه)»، «دیدار بلوچ (سفرنامه)»، «آوسنه بابا سبحان»، «موقعیت کلی هنر و ادبیات کنونی»، «رد، گفت و گزار سپنج»، «صحرای مشر (طنز)» اشاره کرد.
🔹نویسنده شهیر دیار سربداران، در سال ۱۳۴۹ با مهرآذر ماهر ازدواج کرد. این زوج، دارای دو پسر به نام‌های سیاوش و فرهاد و یک دختر با نام سارا هستند. خانه پدری محمود دولت‌آبادی که در روستای دولت‌آباد در جنوب سبزوار قرار دارد، با نام خانه دولت‌آبادی، ۷ مرداد ۱۳۸۲ بعنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
🔰بزرگترین مجموعه خبری غرب خراسان
@asrsabzevar
🔹ارتباط با ما:
@asrsabzevar_admin
