شمال غربی به جنوب شرقی

🔺از شمال غربی به جنوب شرقی /بخش اول

✍️ علی نورآبادی

🔹 یک سمت شهر، چند پارک بزرگ و چندین هکتاری با امکانات کامل دارد، اما گوشه دیگر شهر یک زمین خاکی هم ندارد. یک گوشه شهر چند مرکز فرهنگی دارد، اما سمت دیگر آن هیچ ندارد. پیشرفت و رونق شهری زمانی ارزشمند و مفید خواهد بود که “متوازن” و “متعادل” باشد. این توازن و تعادل هم باید در زمینه امکانات و خدمات باشد و هم در زمینه اماکن و مناطق. توزیع نامناسب خدمات و زیرساخت‌های شهری نیز به اندازه نابرابری نوع امکانات، غیر قابل قبول است.
متاسفانه در یکی دو دهه گذشته بخش‌هایی از شهر رها شده است و در عوض بیشتر امکانات، زیرساخت‌های فرهنگی و تفریحی و خدمات شهری به گوشه دیگر شهر رفته است. خواسته یا ناخواسته بزرگترین و بهترین پارک‌ها در مناطق شمالی و شمال غربی شهر احداث شده است. همچنین چند مرکز فرهنگی مهم در این مناطق به بهره برداری رسیده است. در عوض بخش‌های جنوبی و جنوب شرقی شهرستان تقریبا هیچ امکانات فرهنگی و تفریحی ندارند. در همه این سال‌ها یک پارک درست و حسابی، یک فرهنگسرا یا یک مرکز فرهنگی و یک کتابخانه در مناطق جنوبی و جنوب شرقی شهر ساخته نشده است. این در حالیست که تراکم جمعیت نیز در این مناطق بسیار زیاد است.

🔹 کافی است قدمی در مناطقی مانند صالح آباد، اطراف جایگاه نماز جمعه، چهل متری دوم و حتی چهل متری اول بزنید تا به کمبود شدید امکانات و زیر ساخت‌های فرهنگی و تفریحی در این مناطق پی ببرید. این کمبود امکانات به حدی است که اگر خانواده‌ای بخواهد یک شب به پارک برود باید زن و بچه اش را سوار موتور کند و تا آن سر شهر (یکی از پارک‌های مسیر توحید شهر) بتازد. کمبود امکانات در این مناطق به حدی است که کودکان و نوجوانان آن‌ها جایی برای بازی در زمین خاکی را هم ندارند. کمبود امکانات و زیرساخت‌ها در این مناطق به حدی است که جوانان هم هیچ جایی برای گذراندن اوقات فراغت یا تابستان خود پیدا نمی‌کنند، نه کتابخانه ای، نه فرهنگسرایی و نه مرکزی برای آموزش و یادگیری. این تبعیض چگونه رخ داده است؟ چگونه بیشتر امکانات و زیرساخت‌های فرهنگی و تفریحی شهر در یک منطقه جمع شده است و مناطق دیگر رها شده است؟ آیا مجموعه مدیریت شهری سبزوار به این وضع نامتعادل توجهی دارد؟ این توزیع ناعادلانه امکانات و خدمات شهری به هر علتی که باشد بسیار آسیب زاست همچنان که آسیب‌های آن را الان هم می‌بینیم.

🔹 برای از بین بردن این تبعیض‌ها و برقراری تعادل در پیشرفت شهری باید دو یا سه پارک بزرگ مانند پارک‌های مناطق شمالی و شمال غربی (با همان امکانات و کیفیت) در مناطق جنوبی و جنوب شرقی سبزوار ساخته شود. مسئولان محترم نگویند که مثلا چند پارک محله در این مناطق جفت و جور کرده اند. پارک محله پاسخگوی نیاز مردم نیست. این که زمین کوچکی را در کوچه و پس کوچه‌ای پیدا کنیم و فورا چمن بکاریم و تعداد آن‌ها را برای دادن آمار، بشماریم مشکل مردم این مناطق را حل نمی‌کند. همچنین باید دو یا سه فرهنگسرا یا مرکز فرهنگی و دو یا سه کتابخانه باید در این مناطق ساخته شود. این‌ها از ابتدایی‌ترین امکانات و زیرساخت‌هایی است که باید در مناطق جنوبی و جنوب شرقی شهر ساخته شود. نگوییم ساخت این امکانات و زیرساخت‌ها بودجه و اعتبار می‌خواهد؛ درست است. اما اگر این کار صورت نگیرد قطعا باید چند برابر آن اعتبار و بودجه را برای از بین بردن آسیب‌های اجتماعی در این مناطق هزینه کنیم. همچنان که می‌دانیم آسیب‌های اجتماعی در این مناطق بسیار بالاست. مطمئنا هزینه پیشگیری بسیار کمتر از هزینه درمان است.

🔹 شورای اجتماعی کشور در وزارت کشور تشکیل شده است که وظیفه اصلی آن پیگیری، برنامه ریزی و تلاش برای کاهش آسیب‌های اجتماعی است. در شهرستان‌ها هم فرمانداری‌ها چنین وظیفه‌ای را برعهده دارند. شورای شهر و شهرداری هم که از “پیشرفت و آبادانی شهر” و “توزیع عادلانه خدمات شهری” سخن می‌گویند، پس این غفلت‌ها و توزیع نابرابر امکانات و زیرساخت‌ها چگونه رخ داده است؟ به هر حال همه مسئولان شهری و به عبارتی مجموعه مدیریت شهری (فرمانداری، شورای شهر، شهرداری و دستگاه‌های اجرایی دیگر) باید با جدیت پیگیر رفع این مشکلات و طراحی و ساخت این امکانات فرهنگی و تفریحی در مناطق جنوبی و جنوب شرقی (که تراکم جمعیتی بالایی هم دارند) باشد.

ادامه دارد …
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
🔰به روز ترین مجموعه خبری غرب خراسان

@asrsabzevar